گوشی‌های آیفون ۱۵ و گلکسی S24 قرار است در ماه‌های آینده معرفی شوند اما این‌روزها بیشترین انتقادی که از گوشی‌های هوشمند وجود دارد این است که فرم‌فکتور آنها وارد دوره‌ای از رکود نسبی شده است و از طرفی هم عرضه‌های گوشی‌های پرچم‌دار هر سال در حال کمتر شدن است. حال سوالی که پیش می‌آید این است که چرا؟
در پاسخ به این سوال، شاید برخی‌ها بگویند که ما به اوج آنچه که از یک گوشی هوشمند ایده‌آل می‌توان انتظار داشت رسیده‌ایم. در واقع به نظر می‌رسد که جایی برای پیشرفت معنی‌دار در گوشی‌های هوشمند وجود ندارد.
بنابراین ما به نقطه‌ای رسیده‌ایم که از یک گوشی هوشمند چیزهای بیشتری به‌غیر از نمایشگر لبه به لبه با حاشیه‌های بسیار نازک، طراحی زیبا و سخت‌افزار داخلی قدرتمند می‌خواهیم. ما در اینجا می‌خواهیم به این موضوع بپردازیم که چرا باید از فرم‌فکتورهای فعلی گوشی هوشمند انتظار بیشتری داشته باشیم، امسال قرار است گوشی‌های آیفون ۱۵ و گلکسی S24 معرفی شود و همگان انتظار دارند که این گوشی‌ها چیز متفاوتی ارائه کنند.
هدف از گوشی‌های پرچم‌دار مدرن امروزی چیست؟
مسلماً گوشی‌های هوشمند جزو مهمترین فناوری‌هایی هستند که یک نفر می‌تواند در زندگی خود داشته باشد و به آنها تکیه کند. گوشی‌های هوشمند کاربرد واحدی ندارند بلکه برای اهداف متفاوتی می‌توانند استفاده شوند. اما موضوعی که وجود دارد این است که آنها در هیچ بخشی کامل نیستند. مشکل اصلی گوشی‌های هوشمند و به‌ویژه مدل‌های پرچم‌دار در همین جا نهفته است: آنها می‌خواهند جوری القا کنند که همه چیز را به نحو عالی انجام دهند و این توهم را القا می‌کنند که در انجام همه کارها موفق هستند. در واقع می توان گفت که دیدگاه اکثر سازندگان گوشی هوشمند این‌گونه است.
اما واقعیت این است که هر گوشی هوشمند، صرف‌نظر از قیمتی که دارد، با کمبودهایی همراه است و هیچ گوشی هوشمندی به‌طور صد درصد کامل نیست. بنابراین کاربران سعی می‌کنند این کمبودها را به عنوان یک چیز طبیعی بپذیرند.
با این حال، هیچ چیز عادی در مورد گوشی‌ای که با یک بار افتادن روی زمین خرد می‌شود وجود ندارد. این واقعا یک انتخاب آگاهانه از سوی سازنده است که به دوام گوشی اهمیت دهد. این چیزی است که به اندازه سخت‌افزار گوشی مهم است و باید بگوییم که ساخت یک گوشی مستحکم و بادوام نیازی به فناوری چندان پیشرفته‌ای نیز ندارد.
این موضوع در مورد دوام باتری نیز صادق است. امروزه سازندگان گوشی هوشمند تقریبا به این نتیجه رسیده‌اند که دوام باتری خوب باید بر حسب ساعت اندازه گیری شود نه بر حسب روز. بنابراین در حالیکه امکان طراحی یک گوشی هوشمند با دوام باتری یک هفته‌ای وجود دارد اما هیچ شرکتی این کار را نمی‌کند. چرا؟
طراحی گوشی: آنچه سازندگان به آن اهمیت می‌دهند
به‌طور کلی، گوشی‌های هوشمند دچار رکود شده‌اند و دلیل اصلی آن این است که شرکت‌های سازنده تصمیم گرفته‌اند صرفاً آن‌دسته از پارامترهایی که برایشان مهم است را بهبود ببخشند، در حالیکه موارد دیگری را نادیده می‌گیرند. اینجاست که مفهوم کاهش مطلوبیت مطرح می‌شود.
به بیانی ساده‌تر، افزایش مصرف هر چیزی منجر به کاهش رضایت نسبی از آن می‌شود. برای مثال، اگر شما تشنه باشید و یک لیوان آب بنوشید، رضایت بیشتری از رفع تشنگی خود در این حالت خواهید داشت. اما پس از اولین لیوان، هر جرعه‌ای که بنوشید لذت کمتری احساس خواهید کرد. به همین خاطر، در لیوان سوم یا چهارم دیگر هیچ احساس لذتی نخواهید داشت.
این همان چیزی است که در طراحی اکثر گوشی‌های هوشمند اتفاق افتاده است. بله، این گوشی‌ها عملکرد عالی دارند و تعداد گیگاهرتز آنها واقعاً خیره‌کننده است، اما سوال اینجاست که یک کاربر عادی واقعاً چقدر به یک تراشه بسیار قدرتمند نیاز دارد؟ آیا دوام باتری آن‌قدر بی‌اهمیت است که آن فدای چند نانوثانیه سرعت بیشتر کنیم؟
خوشبختانه به نظر می رسد فلسفه “هر چه بزرگتر، بهتر” در برخی جنبه‌های طراحی گوشی هوشمند کنار گذاشته شده است. اما با وجود این شاهد هستیم که در بسیاری از جنبه‌ها همچنان این فلسفه پابرجاست و علاقه به اعداد بزرگ همچنان زنده است. بد نیست بدانید که اپل در سال‌های گذشته وسواس زیادی داشت تا گوشی‌های خود را بدون توجه به سایر جنبه‌های طراحی، تا حد ممکن باریک و سبک بسازد؛ اما این موضوع در نهایت منجر به گوشی آیفون ۶ و یکی از بزرگترین رسوایی‌های تاریخ گوشی‌های هوشمند یعنی Bendgate شد.
البته اپل متوجه اشتباه خود شد و بلافاصله اقدام به استفاده از متریال قوی‌تر در گوشی های خود کرد تا نگرانی‌های موجود درباره دوام گوشی‌هایش را رفع کند. حالا کار به جایی رسیده است اپل رویکرد کاملا متفاوتی را در پیش گرفته است، بطوریکه گوشی آیفون ۱۴ پرو سنگین‌تر و حجیم‌تر از مدل قبلی خود است. اپل در واقع به این نتیجه رسیده است که با کنار گذاشتن جنون قبلی‌اش درباره نازکی گوشی‌های آیفون می‌تواند چیزهای دیگری به دست آورد.
البته این به معنای ان نیست که یک گوشی باید شبیه آجر باشد، بلکه سازندگان می‌توانند در طراحی گوشی ها خود حد وسطی را پیدا کنند. با وجود این، گوشی‌های پرچم‌دار در چنین مسیری حرکت نمی‌کنند.
طراحی گوشی: آنچه مشتریان می‌خواهند
آیا شما دوست دارید گوشی هوشمند‌تان ۲۰ درصد قدرت کمتری داشته باشد اما بتوانید یک روز کامل بدون مشکل تمام شدن شارژ باتری از آن استفاده کنید؟ آیا شما حاضرید کیفیت دوربین را فدای برآمدگی کمتر دوربین در پنل پشتی گوشی بکنید؟ اینها سوالات مهمی هستند که هیچ کس آنها را از خودش نمی‌پرسد. بدتر از آن اینکه، هیچ شرکت سازنده‌ای به مصرف‌کننده خود این اختیار را نمی‌دهد که خودش تصمیم بگیرد.
شاید دلیل اینکه خیلی‌ها از فرمول کنونی «گوشی کامل» ناراضی هستند و طراحی فعلی گوشی‌های هوشمند برایشان خسته‌کننده شده این است که اکثر گوشی‌ها در یک دسته با هم رقابت می‌کنند. در اکثر موارد، تنها تفاوت واقعی بین گوشی‌ها، قیمت و اعداد مشخصات آن‌هاست. بنابراین برای تغییر شرایط فعلی باید اجازه دهیم که طراحی گوشی‌های هوشمند بر اساس نظرات کاربران انجام بگیرد نه آن‌چیزی که شرکت‌های سازنده می‌خواهند.
این موضوع می‌تواند تا حدودی مشکل رکود گوشی‌های هوشمند را حل کند. هنوز جنبه‌های زیادی وجود دارند که می‌توان آنها را بهبود بخشید و صرفا نباید به فکر ارتقا هسته‌های پردازنده و تعداد مگاپیکسل‌های دورین و غیره بود.
بنابراین در پاسخ به این سوال که راهکار واقعی چیست؟ می‌توانیم بگوییم که ما با درک محدودیت‌های موجود در صنعت گوشی هوشمند است که می‌توانیم به پیشرفت واقعی دست یابیم. تا زمانی که قواعد بازی تغییر نکنند، طراحی گوشی‌های هوشمند همچنان تکراری باقی خواهد ماند.
منبع: PhoneArena
